Wanda z Niczyperowiczów Kniszewska
(28.02.1918 - 17.02.2013)

Rodzice Wandy Kniszewskiej z Niczyperowiczów h. Ostoja to Wincenty Niczyperowicz i Antonina z Rymaszewskich, mieszkali w Cecylianowie (Cecylianach), pow. Uzda. W Słowniku Geograficznym wymieniane jako folwark lub osada Cycylianów nad rzeką Łoszą poniżej miasteczka o tej nazwie, folwark należał do dóbr Tołkaczewszczyzna Aleksandra hr. Grabowskiego. Na mapie WIG pod nazwą folwark Cecyljanowo.  

Ř  Wincenty Niczyperowicz oraz jego brat Aleksander Niczyperowicz zostali aresztowani w lutym 1930 r., osadzeni w więzieniu w Mińsku i zamordowani prawdopodobnie w Kuropatach (przedmieście Mińska) wiosną 1930 r.  Mama Wandy, Antonina Niczyperowicz wraz z 12 letnią Wandą i 25 letnim Wacławem wywieziona została w pierwszej dekadzie marca na daleką północ, do obwodu archangielskiego: przez Kotłas do Wierchnietoimskiego rejonu, pasiołok Ochtоma, gdzie mieszkali przez 8 lat.

Brat Wandy, Wacław Niczyperowicz, ur. 1905 r., w 1938 r. mieszkaniec spec-osady Kyłmowskij w tym samym rejonie Górnotojemskim został 19 lipca 1938 r. aresztowany przez NKWD. Wg postanowienia trójki U-NKWD dla obwodu Archangielskiego za „kontrrewolucyjną działalność” 25 września 1938 r. został bezprawnie rozstrzelany. Pośmiertnie, 19.09.1989 r., został w pełni zrehabilitowany, zobacz dalej.

Wanda Niczyperowiczówna, ur. 1918 r. (w dokumentach 1916, data urodzenia podana na zesłaniu jako wcześniejsza aby umożliwić pracę, co wiązało się z większymi racjami żywnościowymi, umożliwiającymi przeżycie) wyszła w wieku 18 lat za mąż za Polaka zesłanego również z powiatu Uzda – Mariana Kniszewskiego. Mieszkali od 1938 do 1944 r. w Mołotowsku, gdzie urodzili się im córka Emilia (zmarła w wieku 2 lat na dur brzuszny), syn Konstanty Kniszewski ur. 1941  i córka dr hab. Marina Michalak, (mieszka w m. Łodzi). Marian i Wanda Kniszewscy w 1944 r. wraz z dziećmi i matką Mariana – Emilią Kniszewską i matką Wandy – Antoniną Niczyperowicz, wyjechali do wyzwolonego Bołchowa koło Orła, (gdzie matka Antonina zmarła), a po 3 latach do Wilna. Wanda i Marian Kniszewscy mieszkali w Wilnie przez 3 dziesięciolecia, potem w Łodzi, gdzie w 13.XII.1995 zmarł i został pochowany Marian Kniszewski, a ponad 17 lat później i Wanda. Oboje pochowani na cm. Łagiewnickim, od szosy Zgierskiej

O rodzinie Antoniny z Rymaszewskich Niczyperowiczowej, nie mamy informacji. 

Ojciec Wandy, Wincenty Niczyperowicz był jednym z siedmiorga dzieci Konstantego i Anny Niczyperowiczów:

1.     Michał Niczyperowicz x Nadzieja, mieszkał w Kutnie, bezdzietni 

2.      Wincenty Niczyperowicz x Antonina z Rymaszewskich 

3.      Aleksander Niczyperowicz x Ewelina

4.      Józef Niczyperowicz x Emilia 

5.     Helena Niczyperowiczówna, wyszła za Jana Niczyperowicza 

6.     Melchilda, zm. w wieku 18 lat na szkarlatynę 

7.      Aniela wyszła za Józefa Mostowskiego.

Po rewolucji i utworzeniu II Rzeczypospolitej Michał i Józef przedostali się na polską stronę granicy, zaś żonaci Wincenty i Aleksander pozostali po sowieckiej stronie w Cecylianowie (Cecylianach). 

Michał i Nadzieja Niczyperowicze oraz Józef i Emilia Niczyperowicze zamieszkali w folwarku Krugłe, koło wsi Lipa, 35 km od Baranowicz. Józef był pisarzem u hr. Czapskiego. Po II wojnie światowej tamże zamieszkała Ewelina – żona Aleksandra Niczyperowicza.

Michał Niczyperowicz z żoną Nadzieją Niczyperowicz, bezdzietni, repatriowali się po II wojnie światowej do Polski i mieszkali w Kutnie. 

Józef Niczyperowicz zmarł w 1953r. w Krugłem, nie wyjechali do Polski. Emilia Niczyperowiczowa żyła dłużej, zmarła w Mińsku, pochowana również jak mąż na cmentarzu w Snowie k/Baranowicz. 

Tam też pochowani babcia i dziadek Wandy Kniszewskiej: Anna i Konstanty Niczyperowicz (zmarli przed II wojną).

 

Helena i Jan Niczyperowicz mieli dwóch synów: 

Ř     Stanisława, ur. 1902 r., księdza w Warszawie

Ř      Aleksandra, mechanika w Zakładach Mechanicznych URSUS

Rodzina księdza Stanisława Niczyperowicza została wywieziona przed II wojną światową do Tatarstanu, koło Kazania. Stanisław w latach 1920-tych był już w seminarium duchownym w Słucku, przeszedł przez zieloną granicę do Nieświeża i trafił do seminarium duchownego w Polsce. Ranny w dniu 5 sierpnia 1944 r. w Powstaniu Warszawskim na Woli. 

Ksiądz Stanisław Niczyperowicz w latach 1960-tych pracował w kurii prymasowskiej w Warszawie przy kardynale Stefanie Wyszyńskim, był prałatem, mieszkał na plebani kościoła św. Zbawiciela. Przez ks. Niczyperowicza nawiązał kontakt z ks. kardynałem prymasem Stefanem Wyszyńskim mec. Zdzisław Plewako, mój stryj. 
Ks. Stanisław Niczyperowicz zmarł we wrześniu 1977 r. i pochowany jest na Starych Powązkach, w kwaterze księży, obok ks. biskupa Majewskiego. 

Ks. Stanisław Niczyperowicz jako pierwszy nawiązał kontakt z rodziną Kniszewskich w Wilnie i wystawił zaproszenie do Polski dla swojej „siostry” Wandy, w rzeczywistości siostry ciotecznej.

 

Łódź – Warszawa
grudzień 03 r.– styczeń 04 r.

Stanislaw J. Plewako
 uzupełnione dn. 2013-02-17
aktualizacja 2023-06-12